Jedna rzecz jest gwarantowana - Słowianie zasiedlali Europę Środkową i Południową od lat
550 n. e. i przebywali na zakresie między Wisłą a Odrą. O fakcie tym świadczą liczne kroniki, w jakich językoznawcy doszukali się i słowiańskich imion jak również nazw przedmiotów oraz dodatkowo roślin opartych na języku indoeuropejskim z przymiotami charakterystycznymi dla Słowian. Zakłada się przeto V wiek za okres przybycia Słowian, a tych wyżej wymienionych pochodzenie traktowane jest a także z potężnym dystansem pomimo, iż są i teorie mówiące, że Słowianie są odwiecznymi mieszkańcami terenów między Wisłą a Odrą.
Pozostawiając takie wszelkie założenia dalsza historia Słowian jest nadzwyczajniej pewna jak również mniej w niej niepewności w stosunku do dziejów tych plemion. Od VI wieku datuje się okres Wielkiej Wędrówki Słowian, którzy rozprzestrzeniali się na zajętych obszarach w kierunku Łaby, Wołgi, dalej na wschód, po Bramę Morawską oraz Przełęcz Dukielską. Nasi przodkowie preferowali obszary leśne ulokowane w rejonach rzek, bagien. Zakładali osady, uprawiali ziemię, prowadzili hodowlę stworzeń, rozwijali rzemiosło, ceramikę, czcili bogów oraz budowali im masowe świątynie. Ekspansje takie zmieniły obraz etniczny Europy od Łaby po Dniestr i od jeziora Ładoga po Peloponez. Kilkakrotnie Słowianie próbowali zawładnąć stolicą naszego świata, którą wtenczas było Bizancjum, potem Konstantynopolem, a póżniej i Czarnogrodem. Słowianie za cel stawiali sobie urzeczywistnienie każdych fantazji o zawładnięciu skarbami naszego świata, jakie symbolizowała stolica nad Bosforem.